یکی از روحانیون با اخلاص شهر دامغان سالهای سال برای روضه خوانی هفتگی به منزل بانویی متدینه می رفتند.صاحب خانه برای حفظ احترام این عالم سید، هر بار در پایان مجلس، پاکت حق الزحمه منبر را در یک سینی کنار کفش های حاج آقا می گذاشت و خودش بین عزاداران می نشست. بچه های این خانم هم از غفلت مادر استفاده می کردند و پول را برمی داشتند و خرج می کردند، این جریان سالهای متمادی اتفاق می افتاد ولی حاج آقا بدون هیچ وتوقی هربار دعوت صاحب خانه را می پذیرفت و بدون اینکه حتی تذکری بدهد تا آخر عمر به این مجلس می آمد. 

بعد از رحلت آن روحانی، فرزندان آن خانم که از شیطنت گذشته پشیمان و متنبه شده بودندو حالا وضعیت اقتصادی مناسبی هم داشتند، سراغ خانواده حاج آقا رفتند و امرار معاش ایشان را به شیواه ای آبرومند و سخاوتمندانه برعهده گرفتند.

راوی:حجت الاسلام حسن عرفان